NAAR WENSOUDERS

KINDERWENSBEGELEIDING

Wat?

Vertel eens … twee woorden die wensouders vaak niet te horen krijgen. Wensouders die tevergeefs proberen om een kind te krijgen, zitten vaak in een sociaal isolement en soms zelfs in een rouwproces. Wensouders worden dan wel medisch begeleid in vruchtbaarheidsklinieken maar de emotionele zorg schiet vaak te kort. Toch is het belangrijk voor wensouders om hun emoties en gedachten hierrond te kunnen delen. Pas door erover te praten, kunnen ze stilstaan bij de pijn van het niet ingewilligde verlangen. Ik wil wensouders de nodige ruimte gunnen om niet-medisch te reflecteren over hun kinderwens. Dit reflectieproces maakt het mogelijk de kinderwens te verhelderen. Door het aanreiken van kapstokken die helpen bij het keuzeproces kunnen wensouders goed geïnformeerd en voorbereid instromen in hun traject naar keuze. Ook voor wie uiteindelijk (definitief) ongewenst kinderloos verder moet, is er een traject mogelijk waar we stilstaan bij de vraag hoe zinvol in het leven te staan.

Doelgroep?

wensouders:

– met een zwangerschapswens
– die (definitief) ongewenst kinderloos zijn
– een kindje verloren tijdens de zwangerschap
– die met een fertiliteitsbehandeling bezig zijn
– die een adoptie -en/of pleegzorgprocedure doorlopen, ook voor de eventuele nazorg kunt u hier terecht
– die (bewust) single ouder zijn

 

“Omdat een mens alleen waarlijk mens kan zijn in gemeenschap met anderen (“ik ben omdat wij zijn”)”.

“Our wounds are often the openings into the best and most beautiful part of us.”